Als het ouderschapsverlof niet deels vergoed zou worden zou ik er minder gebruik van maken.
“Ik werk in het onderwijs en ik had het geluk dat mijn zwangerschapsverlof precies tussen de zomervakantie en de kerstvakantie viel. Daardoor was het een lange en heel fijne periode. Ook was het fijn dat mijn leidinggevende na m’n bevalling af en toe contact met me opnam en we in gesprek gingen over de periode na m’n verlof. We spraken af dat ik in de eerste maand minder taken kon krijgen, waardoor ik die als heel positief heb ervaren. Ik kon in alle rust terugkeren en opstarten. Ook wordt het ouderschapsverlof bij ons deels vergoed. Ik denk dat ik daar minder gebruik van zou maken als dit niet gedaan zou worden, maar dat kan nu dus allemaal wel.”
Sophie – HBO-docent
Ik werd gediagnosticeerd met een prenatale depressie en dit alles door mijn werkgever.
“Na 16 jaar hard werken bij dezelfde organisatie werd mij, toen ik 4 maanden zwanger was, een outplacement ‘aangeboden’. Dit bericht kwam uit het niets en sloeg in als een bom. In het gesprek waarin ik de boodschap kreeg heb ik alleen maar gehuild en de vraag gesteld waarom het tijdens mijn zwangerschap gebeurde. De reactie was hard en ijskoud. Ik heb gewerkt tot aan mijn verlof, wetende dat ik nooit meer terug zou keren. Tijdens mijn zwangerschap en na de bevalling ben ik veel bezig geweest met een jurist van de FNV om het allemaal zo goed mogelijk voor mezelf te regelen. Dit leverde zo veel stress en verdriet op, dat ik zelfs spijt kreeg van mijn zwangerschap. Ik werd gediagnosticeerd met een prenatale depressie en dit alles door mijn werkgever. Tot op de dag van vandaag kan ik hier nog boos om worden.”
Floortje – Teamleider huisartsenpost
Ik zou niet flexibel genoeg zijn voor de functie omdat ik moeder was van een peuter.
“Ik werd door een gerenommeerd uitzendbureau voorgesteld voor een vacature voor een managementfunctie. Tijdens de laatste ronde werd er door de manager van het bedrijf gesteld dat ik niet flexibel genoeg zou zijn voor de functie omdat ik moeder was van een peuter. Het is al jaren geleden maar ik word nog steeds kwaad als ik eraan denk. Overigens leek de HR-manager ook geen enkel probleem te hebben met dit gespreksverloop, die greep namelijk niet in. Niet dat die me nog had kunnen helpen uiteraard, op dat moment wist ik gewoon dat ik niet meer kon winnen. Gelukkig kan het ook anders: ik ben kort daarna als zelfstandig interimmanager FM & Hospitality gestart, wat een zeer succesvolle carrièremove is gebleken. Ik ben er heel trots op dat ik op deze manier al ruim 7 jaar het levende bewijs ben dat je ook als (ondertussen single) moeder een succesvolle en zeer flexibele ondernemer en manager kunt zijn.”
Cynthia – Zelfstandig adviseur
“Tijdens mijn zwangerschap moest ik op zoek naar een nieuwe baan. Dit bleek niet zo eenvoudig; hoewel ik in eerste instantie werd aangenomen bij een nieuwe werkgever, trok zij het aanbod weer in toen ik haar in alle eerlijkheid – voordat ik het contract getekend had – vertelde dat ik zwanger was. Dus dat ging niet door. Gelukkig werd ik een aantal maanden later wèl aangenomen bij een andere werkgever. Ondanks mijn slechte ervaring vertelde ik ook hier, voordat ik het contract ondertekende, dat ik zwanger was. Hier werd totaal niet moeilijk over gedaan. Sterker nog, ze hebben me de maanden voor mijn verlof rustig laten opstarten. Daarnaast bleek deze werkgever een uitgebreide verlofregeling te hebben waardoor ik na mijn wettelijke verlof nog recht had om 2 maanden op 50% van mijn aanstelling te werken.”
Carolien – HBO-docent
Het is krom dat wij als homostel meer moeten regelen rond de geboorte van ons kindje, maar op minder recht hebben dan heterostellen.
“Ik en mijn partner hebben in 2008 onze zoon gekregen met hulp van een draagmoeder in Amerika. We konden gelukkig bij de geboorte zijn. Ook voor die tijd zijn we er al een paar keer geweest. Toen we met ons zoontje terug waren in Nederland begon het ouderschap eigenlijk pas en moesten we nog veel zaken regelen. Omdat mijn partner en ik twee mannen zijn kwam daar behoorlijk veel bij kijken. Daarbij had ik officieel geen recht op verlof omdat ik nog geen juridische ouder was, dus moest ik vakantiedagen opnemen. Dat kwam in totaal neer op zo’n 8 weken. Het is krom dat wij als homostel meer moeten regelen rond de geboorte van ons kindje, maar op minder recht hebben dan bijvoorbeeld heterostellen. Het zou helpen als ik dit met m’n toenmalige werkgever kon bespreken, maar er heerste helaas een soort cowboycultuur waarin dit niet vrijuit kon.”
Maarten – Loonmedewerker
De vraag ‘hoe gaat het?’ werd op werk weer heel makkelijk gesteld terwijl dat de moeilijkste vraag was om te beantwoorden.
“Op de dag van mijn eerste bevalling gingen we, zoals gepland, naar het ziekenhuis. Ik kreeg daar medicatie tegen de pijn van de weeën, toen bleek dat de hartslag van mijn kindje niet goed was. De navelstreng van m’n zoontje zat vast om zijn nekje, dus hij moest ter wereld komen terwijl mijn lichaam daar eigenlijk nog niet klaar voor was. Uiteindelijk heeft dit voor een inwendige bloeding van een slagader gezorgd. Ik moest in levensgevaar naar de operatiekamer, waarna ik op de IC terecht kwam. Ik heb nog twee weken in het ziekenhuis gelegen en kon moeilijk voor m’n zoontje zorgen, dat was nog het moeilijkst van alles.”
Evelyne – Vastgoedontwikkelaar
In onderstaande video vertelt Evelyne hoe haar werkgever met deze situatie omging:
Meer horen over de ervaringen van werkende ouders? Kijk dan onze online talkshow ‘Tussen loon en luiers’ terug, waarin in het eerste deel deze ervaringen centraal staan.
Google+
