Waarom denkt u dat het nog zo vaak misgaat?

“Er zijn hopelijk geen bedrijven of HR-afdelingen meer die expres besluiten om de mannen onder hun personeel meer te betalen dan hun vrouwelijke gelijken. Het probleem is dat er veel zaken onbewust zijn ingeslopen. Uit onderzoek is bijvoorbeeld gebleken dat het bij het inschalen van nieuwe werknemers vaak al mis gaat, omdat vrouwen lager worden ingeschaald. En neem de gekke gewoonte om bij een nieuwe baan je salaris te baseren op het laatstverdiende salaris. Dit slaat sowieso nergens op: als je dus al met een achterstand begint, loop je die gedurende je carrière nooit meer in. Veel mechanismen op dit vlak zijn in het nadeel van vrouwen. Vaak hoor je mensen roepen dat loonverschillen komen omdat vrouwen slechte onderhandelaars zijn, waarbij we irritant genoeg weer zelf de schuld krijgen van de situatie. Maar dat is in onderzoek ontkracht, het is eerder zo dat we minder vaak krijgen wat we vragen.”

Hoe doen we het eigenlijk in Nederland op dit vlak, vergeleken bij de rest van Europa?

“Helaas lopen we een beetje achter. Dat komt grotendeels doordat Nederland een historie heeft waarin vrouwen veel parttime werken. Het duurde hier langer dan in veel andere landen, totdat het geaccepteerd was voor vrouwen om buitenshuis te werken. Het anderhalfverdienersmodel is hier ook nog steeds heel populair, waardoor vrouwen vaak niet economisch zelfstandig zijn. Ons wetsvoorstel is dan ook geïnspireerd op de situatie in IJsland, waar ze de verantwoordelijkheid bij de werkgevers leggen. Dat blijkt goed te werken. Het begint allemaal bij transparantie: werkgevers moeten zelf aantonen dat zij het goed doen. Zo maken we van een individueel probleem een collectief probleem. In Groot-Brittannië en Duitsland is er overigens ook regelgeving, maar zij gaan niet veel verder dan alleen de transparantie en meldplicht, zonder sancties. Dat schiet niet op. Ik wil zorgen dat bedrijven die hierin achterblijven, uiteraard na eerst een waarschuwing, ook echt beboet kunnen worden.”

Werkgeversorganisaties zijn het niet altijd met je eens. Hoe komt dat?

“Ze klagen vooral over teveel regels, bureaucratie en papieren rompslomp. Dat vind ik een gek argument. Bij het betalen van belasting en allerlei andere wetten komt ook administratie kijken. Dat accepteren we allemaal, en voor deze ene wet zou het dan opeens teveel gedoe zijn…? Daarmee zeg je dus eigenlijk dat je er geen zin in hebt om recht te trekken dat vrouwen in een werkend leven €300.000,- minder verdienen. Omdat het teveel administratie is! Dat vind ik erg respectloos naar alle vrouwelijke werknemers. Wel kijken we hoe we het zo makkelijk mogelijk voor werkgevers kunnen maken, bijvoorbeeld door de informatie mee te laten nemen in rapportages die ze tóch al moeten maken, zoals een jaarrekening. Hiermee hoop ik ook kritische politieke partijen zoals de VVD mee te trekken, waarvan de woordvoerder zei dat vrouwen prima zelf in staat zijn om hier wat aan te doen. Volgens mij is inmiddels wel duidelijk dat dit niet het geval is. Ik heb in ieder geval volop vertrouwen dat onze uiteindelijke wet ook hen over de streep zal trekken, en aantoont dat dit een goede toevoeging aan bestaande wetten is, die veel waarde heeft voor de samenleving.”